Saturday, October 26, 2013
Tuesday, October 22, 2013
Fanari Epanomi kayak 211013
Σήμερα την τελευταία στιγμή κανονίσαμε με τον αγαπητό φίλο Pantelis Tzertzevelis να πάμε Επανομή στο ακρωτήριο, γνωστό και ως Φανάρι.
Φορτώσαμε την πιρόγα και ξεκινήσαμε.
Η μέρα ηλιόλουστη και ζεστή.
Στο δρόμο τα είπαμε σχεδόν όλα, ποδηλασία, δραστηριότητες στη φύση, εκτός δρόμου οδήγηση (γνωστός fan ο Παντελής).
Μόλις φτάσαμε ετοιμαστήκαμε σε χρόνο dt και ρίξαμε την πιρόγα στο νερό. Αρχίσαμε δυνατό κουπί (είχε και λίγο ρεύμα) και αμέσως απομακρυνθήκαμε στ ανοιχτά.
Η μέρα μας επιφύλαγε μια έκπληξη. Με το που ξανοιχτήκαμε, έκαναν την εμφάνισή τους 3-4 δελφίνια. Πεταγόντουσαν απ το νερό μπροστά μας κι εμείς προσπαθούσαμε να τα πλησιάσουμε. Ολο και πιο ανοιχτά, όλο και πιο γρήγορα. Τα 3-4 δελφίνια έγιναν 6, μετά 8, 10 15 και βάλε. Οσο περνούσε η ώρα ερχόντουσαν κι άλλα. Βρεθήκαμε να βλέπουμε να πηδάν απ το νερό καμιά 20 με 30 δελφίνια.
Ενα θέαμα μοναδικό. Κι όλα αυτά 50 μόλις μέτρα μπροστά μας.
Αλλες φορές περνούσαν από κάτω μας κι εμφανιζόντουσαν πίσω μας.
Μείναμε πόση ώρα αδυνατόντας να το πιστέψουμε.
Ευτυχώς είχα μαζί μου το κινητό και μπόρεσα να τραβήξω βίντεο.
Πρώτη φορά στη ζωή μου είδα τόσα πολλά δελφίνια και τόσο κοντά. Και ήταν τεράστια. Πανέμορφα.
Βγήκαμε στην ξηρά και για πόση ώρα δε μιλούσαμε. Ήμασταν σα μαστουρωμένοι. Καταπληκτική εμπειρία.
Λίγο παιχνίδι στους αμμόλοφους κι επιστροφή στη ρουτίνα, στη βρωμιά και στη φασαρία της αγαπημένης μας πόλης.
Φορτώσαμε την πιρόγα και ξεκινήσαμε.
Η μέρα ηλιόλουστη και ζεστή.
Στο δρόμο τα είπαμε σχεδόν όλα, ποδηλασία, δραστηριότητες στη φύση, εκτός δρόμου οδήγηση (γνωστός fan ο Παντελής).
Μόλις φτάσαμε ετοιμαστήκαμε σε χρόνο dt και ρίξαμε την πιρόγα στο νερό. Αρχίσαμε δυνατό κουπί (είχε και λίγο ρεύμα) και αμέσως απομακρυνθήκαμε στ ανοιχτά.
Η μέρα μας επιφύλαγε μια έκπληξη. Με το που ξανοιχτήκαμε, έκαναν την εμφάνισή τους 3-4 δελφίνια. Πεταγόντουσαν απ το νερό μπροστά μας κι εμείς προσπαθούσαμε να τα πλησιάσουμε. Ολο και πιο ανοιχτά, όλο και πιο γρήγορα. Τα 3-4 δελφίνια έγιναν 6, μετά 8, 10 15 και βάλε. Οσο περνούσε η ώρα ερχόντουσαν κι άλλα. Βρεθήκαμε να βλέπουμε να πηδάν απ το νερό καμιά 20 με 30 δελφίνια.
Ενα θέαμα μοναδικό. Κι όλα αυτά 50 μόλις μέτρα μπροστά μας.
Αλλες φορές περνούσαν από κάτω μας κι εμφανιζόντουσαν πίσω μας.
Μείναμε πόση ώρα αδυνατόντας να το πιστέψουμε.
Ευτυχώς είχα μαζί μου το κινητό και μπόρεσα να τραβήξω βίντεο.
Πρώτη φορά στη ζωή μου είδα τόσα πολλά δελφίνια και τόσο κοντά. Και ήταν τεράστια. Πανέμορφα.
Βγήκαμε στην ξηρά και για πόση ώρα δε μιλούσαμε. Ήμασταν σα μαστουρωμένοι. Καταπληκτική εμπειρία.
Λίγο παιχνίδι στους αμμόλοφους κι επιστροφή στη ρουτίνα, στη βρωμιά και στη φασαρία της αγαπημένης μας πόλης.
Saturday, October 19, 2013
2nd Thessaloniki night half marathon 191013
Για 2η φορά παίρνω μέρος στον νυχτερινό ημιμαραθώνιο Θεσσαλονίκης. Αυτή τη φορά μόνο αγώνας τρεξίματος.
Πέρσυ είχα πάρει μέρος στον αγώνα ΜΤΒ των 1000 Δέντρων στο Σέιχ Σου και λίγες ώρες μετά στον ημιμαραθώνιο.
Οπότε προσπάθησα να κάνω κι έναν καλό χρόνο.
Τερμάτισα (δεν γνωρίζω θέση) σε 1:33:39 έχοντας κάνει πρόβλεψη για 1:30 με 1:40.
Αρκετά καλά θα έλεγα.
Η έλλειψη όμως προπονήσεων αντοχής για πολλούς μήνες, φάνηκε προς το τέλος, περίπου στο 18 χιλιόμετρο, όπου έκαναν την εμφάνισή τους πόνοι στις γάμπες, κνήμες και πέλματα, με αποτέλεσμα να κρατιέμαι με το ζόρι στους 170 παλμούς.
Παρόλα αυτά παρατήρησα σταθερή απόδοση με ίδιους χρόνους σε κάθε στροφή. Του χρόνου ελπίζω να πάω ακόμα καλύτερα, αν και μεγάλη βαρεμάρα η άσφαλτος.
Η διοργάνωση του αγώνα ήταν τέλεια με πρωτοφανή συμμετοχή. Οι μισοί ποδηλάτες (κατά βάση mountainάδες) της βορείου Ελλάδος έδωσαν το παρόν, αποδεικνύοντας οτι μπορούν κι αποδίδουν και σε άλλα αγωνίσματα εξίσου καλά.
Επόμενος αγώνας στο πανέμορφο Πάικο.
http://connect.garmin.com/
Και η διαδρομή του αγώνα
Αποτελέσματα
http://
Πέρσυ είχα πάρει μέρος στον αγώνα ΜΤΒ των 1000 Δέντρων στο Σέιχ Σου και λίγες ώρες μετά στον ημιμαραθώνιο.
Οπότε προσπάθησα να κάνω κι έναν καλό χρόνο.
Τερμάτισα (δεν γνωρίζω θέση) σε 1:33:39 έχοντας κάνει πρόβλεψη για 1:30 με 1:40.
Αρκετά καλά θα έλεγα.
Η έλλειψη όμως προπονήσεων αντοχής για πολλούς μήνες, φάνηκε προς το τέλος, περίπου στο 18 χιλιόμετρο, όπου έκαναν την εμφάνισή τους πόνοι στις γάμπες, κνήμες και πέλματα, με αποτέλεσμα να κρατιέμαι με το ζόρι στους 170 παλμούς.
Παρόλα αυτά παρατήρησα σταθερή απόδοση με ίδιους χρόνους σε κάθε στροφή. Του χρόνου ελπίζω να πάω ακόμα καλύτερα, αν και μεγάλη βαρεμάρα η άσφαλτος.
Η διοργάνωση του αγώνα ήταν τέλεια με πρωτοφανή συμμετοχή. Οι μισοί ποδηλάτες (κατά βάση mountainάδες) της βορείου Ελλάδος έδωσαν το παρόν, αποδεικνύοντας οτι μπορούν κι αποδίδουν και σε άλλα αγωνίσματα εξίσου καλά.
Επόμενος αγώνας στο πανέμορφο Πάικο.
http://connect.garmin.com/
Και η διαδρομή του αγώνα
Αποτελέσματα
http://
