Επιστροφή στις νίκες μετά από μια περίοδο αγρανάπαυσης διάρκειας ενός
μήνα περίπου.
Πρωτάθλημα Μακεδονίας Θράκης ατομικής χρονομέτρησης.
Πρώτος στην κατηγορία 30+.
Πολλά συγχαρητήρια στην ΕΠΣΜΑΘ για την διοργάνωση του αγώνα, κάθε χρόνο
και καλύτερα.
Επίσης πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους συναθλητές μου, η συμμετοχή των
οποίων κρίνεται απαραίτητη για τη διάδοση/διάσωση του αθλήματος.
Ειδική μνεία φυσικά στον συναθλητή και εξαίρετο φίλο Αντώνογλου Μιχάλη, ο
οποίος πήρε μέρος με λάμες στην κλείδα, πετυχαίνοντας μάλιστα
εξαιρετική επίδοση.
Μετά τις κραυγές πόνου και λύσσας των τελευταίων ημερών, ο συγκεκριμένος
αθλητής προβαίνει στη δημιουργία κόμματος, με όνομα ''Χρυσή Κραυγή'' .
Αύριο η συνέχεια στο αγώνισμα αντοχής.
Saturday, June 9, 2012
Saturday, May 12, 2012
Παγκόσμια πρωτιά.
Παγκόσμια πρωτιά.
Σε διαγωνισμό του http://ridewithgps.com για το ποιος θα κάνει σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα τα περισσότερα υψομετρικά με ποδήλατο, βγήκα πρώτος.
88 αθλητές απ όλο τον κόσμο πήραν μέρος.
Τα βραβεία
http://blog.ridewithgps.com/blog/2012/05/12/April-Climbing-Challenge-Winners/?utm_source=Facebook&utm_medium=Social&utm_campaign=ClimbingComp
Και η συνολική κατάταξη
http://ridewithgps.com/competitions/apr-2012-most-climbing?utm_source=Blog&utm_medium=Social&utm_campaign=DailyPost
Σε διαγωνισμό του http://ridewithgps.com για το ποιος θα κάνει σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα τα περισσότερα υψομετρικά με ποδήλατο, βγήκα πρώτος.
88 αθλητές απ όλο τον κόσμο πήραν μέρος.
Τα βραβεία
http://blog.ridewithgps.com/blog/2012/05/12/April-Climbing-Challenge-Winners/?utm_source=Facebook&utm_medium=Social&utm_campaign=ClimbingComp
Και η συνολική κατάταξη
http://ridewithgps.com/competitions/apr-2012-most-climbing?utm_source=Blog&utm_medium=Social&utm_campaign=DailyPost
Saturday, April 28, 2012
Thassos Ultra MTB Marathon 2012
Με ψυχολογική κατάσταση σκατά, 3 μέρες μετά τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα μου και χωρίς σωστή προετοιμασία, ξεκίνησα Παρασκευή για Θάσο.
Σάββατο πρωινό ξύπνημα στις 06:00 και στις 08:00 δόθηκε η εκκίνηση του δυσκολότερου αγώνα mtb που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα.
Προεκκίνηση 12 km άσφαλτος και μετά μια ανάβαση που θα μου μείνει αξέχαστη, λόγω του μήκους, της κλίσης, του εδάφους, της βροχής, των κεραυνών και του κόντρα αέρα.
Επίσης ήταν και η πρώτη φορά που έσκασε κεραυνός πάνω απ το κεφάλι μου κι έννοιωσα ρεύμα να με χτυπάει. Ο Ρουμάνος συναθλητής μου που ερχόταν πίσω μου, σταμάτησε μαζί μου και με ρώτησε αν είμαι καλά. Δεν είχε ξαναδεί κάτι τέτοιο. Αυτό πάντως που λένε για τα μαλλιά, ότι γίνονται σγουρά αποδείχτηκε μύθος.
Στο τελείωμα της ανηφόρας κι ενώ είμαι 4ος, ακούω το μπαμ. Λάστιχο. Σταματάω βρίζοντας, αλλάζω σαμπρέλα και συνεχίζω προσπαθώντας να καλύψω τις χαμένες θέσεις, αφού βρέθηκα 16ος.
Περνάω έναν, έναν και στο 72 km δεύτερο μπαμ. Αυτή τη φορά το μπροστά λάστιχο.
Η διαδικασία γνωστή, τρέχω καλύπτω θέσεις και τελικά τερματίζω 8ος γενικής με χρόνο 7:40.
20 λεπτά κάτω απ το όριο που είχα βάλει σαν στόχο.
120 km mtb. Χωματόδρομοι, κοτρόνια, πέτρες, βράχια και λίγη άσφαλτος.
Αθλος ο τερματισμός, ενώ ήρωες είναι όσοι το πραγματοποιούν.
Για πρώτη φορά χρησιμοποιήται ο όρος αγώνας αποκατάστασης.
Και εξηγούμαι.
Την Κυριακή είναι ο κλασικός πλέον αγώνας mtb των 57 km.
Και φυσικά πήρα μέρος και σ αυτόν. Για αποκατάσταση.
Στις ανηφόρες και στις ευθύες, είχα αρκετή δύναμη και πήγαινα σχετικά γρήγορα. Αλλά με το που ξεκινούσαν οι κατηφόρες, τα χέρια μου απ το ατελείωτο κοπάνημα της προηγούμενης μέρας, πονούσαν και δεν μπορούσα να κρατήσω το τιμόνι σταθερά. Μην ξεχνάμε ότι η Θάσος γενικά είναι ένα σπαστήρι. ΠΕΤΡΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΕΤΡΑ. Ετσι λοιπόν ενώ πήγαινα καλά στις ανηφόρες, στις κατηφόρες έχανα συνέχεια θέσεις τερματίζοντας κάπου 40ος με χρόνο 4:05. Πέρσυ είχα κάνει 3:08.
Συνολικά το διήμερο έκανα 177 km mtb και 5200 m ανάβασης.
Η Θάσος για μια ακόμη φορά είναι σημείο αναφοράς στο βαθμό δυσκολίας αγώνων mtb.
Και του χρόνου θα είμαστε εκεί για να σπάσουμε τα ρεκόρ.
Σάββατο πρωινό ξύπνημα στις 06:00 και στις 08:00 δόθηκε η εκκίνηση του δυσκολότερου αγώνα mtb που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα.
Προεκκίνηση 12 km άσφαλτος και μετά μια ανάβαση που θα μου μείνει αξέχαστη, λόγω του μήκους, της κλίσης, του εδάφους, της βροχής, των κεραυνών και του κόντρα αέρα.
Επίσης ήταν και η πρώτη φορά που έσκασε κεραυνός πάνω απ το κεφάλι μου κι έννοιωσα ρεύμα να με χτυπάει. Ο Ρουμάνος συναθλητής μου που ερχόταν πίσω μου, σταμάτησε μαζί μου και με ρώτησε αν είμαι καλά. Δεν είχε ξαναδεί κάτι τέτοιο. Αυτό πάντως που λένε για τα μαλλιά, ότι γίνονται σγουρά αποδείχτηκε μύθος.
Στο τελείωμα της ανηφόρας κι ενώ είμαι 4ος, ακούω το μπαμ. Λάστιχο. Σταματάω βρίζοντας, αλλάζω σαμπρέλα και συνεχίζω προσπαθώντας να καλύψω τις χαμένες θέσεις, αφού βρέθηκα 16ος.
Περνάω έναν, έναν και στο 72 km δεύτερο μπαμ. Αυτή τη φορά το μπροστά λάστιχο.
Η διαδικασία γνωστή, τρέχω καλύπτω θέσεις και τελικά τερματίζω 8ος γενικής με χρόνο 7:40.
20 λεπτά κάτω απ το όριο που είχα βάλει σαν στόχο.
120 km mtb. Χωματόδρομοι, κοτρόνια, πέτρες, βράχια και λίγη άσφαλτος.
Αθλος ο τερματισμός, ενώ ήρωες είναι όσοι το πραγματοποιούν.
Για πρώτη φορά χρησιμοποιήται ο όρος αγώνας αποκατάστασης.
Και εξηγούμαι.
Την Κυριακή είναι ο κλασικός πλέον αγώνας mtb των 57 km.
Και φυσικά πήρα μέρος και σ αυτόν. Για αποκατάσταση.
Στις ανηφόρες και στις ευθύες, είχα αρκετή δύναμη και πήγαινα σχετικά γρήγορα. Αλλά με το που ξεκινούσαν οι κατηφόρες, τα χέρια μου απ το ατελείωτο κοπάνημα της προηγούμενης μέρας, πονούσαν και δεν μπορούσα να κρατήσω το τιμόνι σταθερά. Μην ξεχνάμε ότι η Θάσος γενικά είναι ένα σπαστήρι. ΠΕΤΡΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΕΤΡΑ. Ετσι λοιπόν ενώ πήγαινα καλά στις ανηφόρες, στις κατηφόρες έχανα συνέχεια θέσεις τερματίζοντας κάπου 40ος με χρόνο 4:05. Πέρσυ είχα κάνει 3:08.
Συνολικά το διήμερο έκανα 177 km mtb και 5200 m ανάβασης.
Η Θάσος για μια ακόμη φορά είναι σημείο αναφοράς στο βαθμό δυσκολίας αγώνων mtb.
Και του χρόνου θα είμαστε εκεί για να σπάσουμε τα ρεκόρ.
Wednesday, April 25, 2012
Η σχέση μου με την εκτός δρόμου οδήγηση
Οπως πολλά παιδιά που μεγάλωσαν τις 10ετίες 80 και 90, έτσι κι εγώ
εντυπωσιαζόμουν από το Camel trophy, καθώς ήταν για όλους μια
συναρπαστική εμπειρία κι ένα όνειρο ζωής.
Δεν είναι τόσο οι extreme ικανότητες κάποιων ''πειραγμένων'' συνήθως οχημάτων, όσο η δυνατότητα του να κινήσαι έκτος δρόμου, μακριά πολλές φορές απ τον πολιτισμό. Οπως λέει και το ρητό ''I don't care what brand of 4x4 you own...as long as you use it''
Γι αυτό το λόγο θεωρώ τα SUV μονόδρομο για ανθρώπους που ασχολούνται με αθλήματα στη φύση ή με εναλλακτικό τουρισμό.
Η αρχή έγινε όταν ήμουν στο στρατό, όπου ως αξιωματικός υπηρεσίας έπαιρνα το αυτοκίνητο της μονάδας, ένα Mercedes G270 για έλεγχο στο διπλανό φυλάκιο.
Οι σχεδόν ανύπαρκτοι κακοτράχαλοι χωματόδρομοι σε συνδιασμό με τις εξαιρετικές ικανότητες του αυτοκινήτου με μύησαν σιγά σιγά στην εκτός δρόμου οδήγηση.
Χρόνια μετά υπήρξα κάτοχος ενός Honda Crv του 2000, με υγραέριο, με το οποίο ξεκίνησα τις πρώτες εξορμήσεις.
Σίγουρα το Crv δεν ήταν και ότι ικανότερο, αλλά με πήγαινε με χαρακτηριστική ευκολία σε μέρη όπου κανένα συμβατικό δικίνητο δεν θα τολμούσε να πλησιάσει. Και μάλιστα προσφέροντας αρκετή δόση διασκέδασης.
Το κράτησα μέχρι το 2013.
Τον Φεβρουάριο του 2014 απέκτησα το πρώτο μου πραγματικό εκτός δρόμου όχημα, ένα jeep cherokee kj 2.8 CRD limited, μοντέλο 2003.
Tuesday, April 24, 2012
Σήμερα έχασα τον πατέρα μου
15 μέρες πριν ο πατέρας μου είχε ατύχημα.
Επεσε στο μπάνιο με αποτέλεσμα να χτυπήσει άσχημα στην κοιλιακή χώρα.
Πήγε στον Αγιο Λουκά όπου έγινε επέμβαση για να σταματήσει η αιμοραγία. 3 μέρες στην εντατική σε καταστολή και τις υπόλοιπες σε δωμάτιο της κλινικής.
Μετά από 15 συνολικά μέρες πήρε επιτέλους εξιτήριο Δευτέρα 230412.
Την επόμενη μέρα, Τρίτη 240412 πέθανε από ανακοπή στο κρεβάτι.
Ειδοποιήθηκα απ την μητέρα μου ενώ ήμουν σε προπόνηση στο Χορτιάτη.
Κι ένα βίντεο που έκανα με όλα τα κλιπ που είχα απ τον πατέρα μου.
Επεσε στο μπάνιο με αποτέλεσμα να χτυπήσει άσχημα στην κοιλιακή χώρα.
Πήγε στον Αγιο Λουκά όπου έγινε επέμβαση για να σταματήσει η αιμοραγία. 3 μέρες στην εντατική σε καταστολή και τις υπόλοιπες σε δωμάτιο της κλινικής.
Μετά από 15 συνολικά μέρες πήρε επιτέλους εξιτήριο Δευτέρα 230412.
Την επόμενη μέρα, Τρίτη 240412 πέθανε από ανακοπή στο κρεβάτι.
Ειδοποιήθηκα απ την μητέρα μου ενώ ήμουν σε προπόνηση στο Χορτιάτη.
Κι ένα βίντεο που έκανα με όλα τα κλιπ που είχα απ τον πατέρα μου.
