Φέτος η απόδοσή μου ήταν πολύ πεσμένη, παρόλο που οι παλμοί ήταν στο Θεό και με το ζόρι έκανα λίγο χειρότερο χρόνο από πέρσυ.
Το λάθος φυσικά ήταν δικό μου και οφείλεται στην κακή προετοιμασία της προηγούμενης εβδομάδας, την οποία παραφόρτωσα με αρκετό τρέξιμο. Ετσι αρκέστηκα στην 23η θέση γενικής.
Το περίεργο πάντως είναι οτι τα πόδια δεν μ ενόχλησαν καθόλου όπως συμβαίνει πάντα σε άλλους αγώνες.
Οπως και να χει ο αγώνας ήταν καταπληκτικός, η τοποθεσία και η διαδρομή πανέμορφη, τεχνική αλλά όχι δύσκολη, με ισόποσες δόσεις μονοπατιών και χωματόδρομων.
Γενικά ήταν μια διαδρομή που κυλούσε, δίχως να σε κάνει να βαριέσαι και σου έδινε την εντύπωση οτι τελειώνει γρήγορα. Κάτι το οποίο φυσικά δεν ίσχυσε στον νυχτερινό ημιμαραθώνιο της Θεσσαλονίκης, όπου παρόλη τη μία ώρα λιγότερο, είχα βαρεθεί τη ζωή μου. Παρόμοια φάση είναι και ο αγώνας στο Χορτιάτη. Νομίζεις οτι τελειώνει πολύ γρήγορα.
http://connect.garmin.com/
Η Πόπη τερμάτισε 2η γυναίκα με πολύ μικρή διαφορά απ την πρώτη.
Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για του χρόνου.
Αγώνες τέλος για φέτος. Καλό χειμώνα.
Υ.Γ. Του χρόνου λέω να διοργανώσω έναν αγώνα ΥΠΕΡ των μεταλλίων. Ετσι για πλάκα. Θα έχω και κορυφαίο χορηγό. Μπόμπολα. Χοχοχο.
Υ.Γ.2 Καταπληκτικές φωτογραφίες από Sakis Sakamon και George Fotiadis.
0 comments:
Post a Comment