Κόνιτσα Πρωτοχρονιά 291217-010118

Πλησίαζε ο καιρός για την Πρωτοχρονιά κι ακόμα δεν ξέραμε που θα αλλάξουμε το χρόνο.
Μπόροβετς, Μπάνσκο, ο ξενώνας στο χωριό Πάδες, δεν είχαμε αποφασίσει.
Τελευταία στιγμή ψάχνοντας στο booking.com δεν βρήκαμε τίποτε.
Μόνο κάποια πανάκριβα ξενοδοχεία είχαν μείνει.
Τελικά μου ήρθε ιδέα για Κόνιτσα.
Είχα πάει παλαιότερα δύο φορές για διακοπές και για τον αγώνα Εύαθλος το 2008.
Κλείσαμε δωμάτιο στην έπαυλη Αντώνης σε πολύ καλή τιμή.
Η Κόνιτσα πανέμορφη όπως τη θυμόμουν και η θέα της κοιλάδας του Αώου απ το μπαλκόνι μας μαγευτική. 

Σάββατο πρωί ξεκινήσαμε με τα ποδήλατα να βολτάρουμε στο χωριό.
Είδαμε το ξακουστό πέτρινο γεφύρι, το σπίτι του πάτερ Παίσιου, πήγαμε στην πλατεία, κάναμε ψώνια και γυρίσαμε πίσω να ετοιμαστούμε για τη δεύτερη δραστηριότητα της ημέρας.
Καγιάκ στον παγωμένο Αώο.
Λίγο έξω απ την Κόνιτσα είναι η nolimits.gr του φίλου Νίκου Κυρίτση.
Εκεί ήταν το ραντεβού μας στις 14:00.
Ετοιμάσαμε τον εξοπλισμό μας κι αναχωρήσαμε για το σημείο που θα ξεκινούσε η κατάβαση.
Με την Νοπίτσα πήραμε διθέσιο φουσκωτό καγιάκ το οποίο ήταν προτιμότερο απ τη μεγάλη βάρκα, αλλά και απ το μονοθέσιο.

 Μπήκαμε στο παγωμένο ποτάμι και ξεκινήσαμε.
Η Νοπίτσα ανέλαβε χρέη φωτογράφου κι εγώ καπετάνιου.
Το πρώτο μισάωρο όλα ήταν ωραία.
Μετά όμως αρχίσαμε να κρυώνουμε μιας και το ορμητικό σε κάποια σημεία ποτάμι μας έλουζε από πάνω ως κάτω.
Τα σημεία αυτά ήταν όμως όλα τα λεφτά. Όλη η φάση της κατάβασης.
Το γέλιο μας ακουγόταν σε όλη την κοιλάδα.
Φτάσαμε στο τέρμα παγωμένοι αλλά με το χαμόγελο ως τα αυτιά.
Επιστροφή στην Κόνιτσα και φαγητό στη χασαποταβέρνα "Τόρης" στην πλατεία.
Κοντοσούβλι ζυγούρι,αρνάκι σούβλας και κρασί, όλα τέλεια.

Την Κυριακή 311217 το πρωί πήγαμε στο γεφύρι της Κλειδωνιάς για ιππασία.
Μετά από μία ώρα πάνω στα άλογα σε μια πανέμορφη διαδρομή δίπλα στον ποταμό Βοιδομάτη, ήρθαν στο μυαλό μου αναμνήσεις από την κατασκήνωση της ΧΑΝΘ.
Υπάρχει ένα ενδεχόμενο να ήταν αυτό το σημείο που είχαμε κατασκηνώσει την δεύτερη χρονιά, όταν μας έδιωξαν από το μέρος κάτω από την Αρίστη.

Αφού επισκευτήκαμε την σχεδόν έρημη Άνω Κλειδωνιά, σειρά είχε το χωριό Πάδες και συγκεκριμένα ο ξενώνας munti smolikas, αυτός που αρχικά θέλαμε να πάμε.
Η διαδρομή αξέχαστη και ο ξενώνας απλά πανεμορφος.
Ένα παλιό πέτρινο σχολείο που μετατράπηκε σε ξενώνα στη αυλή του οποίου ξάπλωνε η μασκότ ο Έκτορας, ένα τεραστίων διαστάσεων χαδιάρικο σκυλί.
Φάγαμε, ήπιαμε καφέ και πήραμε το δρόμο της επιστροφής, κάνοντας την απαραίτητη στάση για χιονάνθρωπο. 

Το βράδυ και καθώς πλησίαζε η ώρα να αλλάξει ο χρόνος, η Νοπίτσα μου έκανε έκπληξη, εμφανίζοντας μια βασιλόπιτα και ένα μπουκάλι σαμπάνια.
Κόψαμε την πίτα, σκοτώσαμε έναν Αλβανο βοσκό και το πρόβατό του ανοίγοντας τη σαμπάνια και πέσαμε ψώφιοι για ύπνο.

Δευτέρα τελευταία μέρα πήγαμε με τα ποδήλατα στη Μονή της Παναγίας Μολυβδοσκέπαστου.
Ένα πολύ παλιό αλλά καλοδιατηρημένο μοναστήρι πολύ κοντά στα σύνορα με την Αλβανία.
Μεσημέρι μετά την δεύτερη επίσκεψη στην χασαποταβέρνα του Τόρη, πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Μια από τις ωραιότερες Πρωτοχρονιές που έχω περάσει. 

Ολόκληρο το φωτογραφικό άλμπουμ